10 000 kroków: trik marketingowy czy Święty Graal?

„Dziennie powinno się robić 10 000 kroków” – to hasło zna niemal każdy. Krokomierze, aplikacje i smartwatche chętnie przypominają nam o tym celu, motywując do ruchu. Ale czy ta liczba ma naukowe podstawy?

Skąd wzięło się 10 000 kroków?

Niewielu wie, że magiczna liczba 10 000 kroków nie narodziła się w laboratoriach badaczy zdrowia, lecz… w dziale marketingu. W latach 60. XX wieku japońska firma Yamasa wprowadziła na rynek pierwszy komercyjny krokomierz o nazwie Manpo-kei, co w tłumaczeniu oznacza „miernik 10 000 kroków”. Hasło było proste, chwytliwe i łatwe do zapamiętania – nic dziwnego, że zdobyło popularność na całym świecie.

Czy 10 000 kroków to zły cel?

Absolutnie nie. Choć liczba nie wynika z naukowych wyliczeń, dla milionów osób stała się praktycznym narzędziem motywacyjnym. Ważne jednak, by pamiętać: to nie magiczna granica, poniżej której aktywność fizyczna „nie działa”.

Badania pokazują, że już 7 000 kroków dziennie przynosi wymierne korzyści zdrowotne – poprawia kondycję, wspiera serce, pomaga utrzymać prawidłową masę ciała i redukuje ryzyko wielu chorób cywilizacyjnych.

Optymalne zakresy:

• osoby <60 lat: 7 000–13 000 kroków dziennie,

• seniorzy: 6 000–10 000 kroków dziennie.

Intensywność to klucz

Nie tylko liczba kroków się liczy. Ważne jest także tempo i intensywność. 10 000 powolnych kroków to nie to samo, co 7 000 kroków w szybszym, energicznym marszu.

Jak ustalić odpowiednie tempo?

• Lekki spacer – świetny na regenerację, poprawia samopoczucie.

• Szybszy marsz (ok. 100 kroków na minutę) – wspiera układ krążenia i spalanie kalorii.

• Interwały marszu i biegu – idealne dla osób, które chcą poprawić wydolność i kondycję.

Podsumowanie

10 000 kroków to nie złoty standard, a raczej uniwersalny symbol aktywności. Może być świetnym punktem odniesienia, ale nie warto traktować go jako dogmatu. Najważniejsze jest, by ruch był regularny, dostosowany do naszych możliwości i sprawiał przyjemność.

Bo w końcu – każdy krok się liczy.